Η Γεωγραφία των Νησιών...
Οικισμοί της Νισύρου
Ο πραγματικός πληθυσμός που απογράφεται στη Νίσυρο το 2001 είναι 948 κάτοικοι. Η μεγάλη τους πλειοψηφία (708) βρίσκεται στο Μαντράκι, 167 κατοικούν στο γραφικό λιμανάκι των Πάλλων, 25 στον Εμπορειό και 48 στα Νικιά. Ο συνοικισμός του Αυλακιού έχει εγκαταλειφθεί τελείως. Στη νησίδα Γυαλί καταγράφονται 15 εργαζόμενοι στα ορυχεία κίσσηρης, που διαμένουν μόνιμα εκεί.
Φυσιογραφία της Νισύρου
- Η νήσος Νίσυρος βρίσκεται στο νότιο-ανατολικό Αιγαίο (γεωγραφικό μήκος 36ο 35’ βόρεια, γεωγραφικό πλάτος 27ο 10’ ανατολικά) και ανήκει στα Δωδεκάνησα. Έχει έκταση 41,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μέγιστο ύψος 698 μέτρα. Περιτριγυρίζεται από άλλα 5 νησάκια, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι το 2. Γυαλί, ενώ ακολουθούν η 3. Πυργούσα (ή Περγούσα), η 4. Παχιά, η 5. Στρογγυλή και η 6. Κανδελέουσα (ή Φανάρι).
Τοπογραφία
Το σχήμα της Νισύρου ομοιάζει με αυτό ενός κόλουρου κώνου, με διάμετρο βάσης 8 χιλιόμετρα. Στο κέντρο του νησιού δεσπόζει μια ευδιάκριτη κυκλική εκρηξιγενής χοάνη, η καλδέρα της Νισύρου: η διάμετρος είναι περίπου 4 χιλιόμετρα, το χείλος της κυμαίνεται σε υψόμετρο μεταξύ 250 και 600 μέτρων, ενώ ο πυθμένας της βρίσκεται στα 100 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Το Δυτικό-Βορειοδυτικό τμήμα αυτής της χοάνης καταλαμβάνουν οι λόφοι του Μποριάτικου, Βιστερνιών, Νίφιου, Προφήτη Ηλία και Τραπεζίνας.
Δρόμοι - Μονοπάτια
Παρά το έντονο ανάγλυφο και τις γοργές διακυμάνσεις του, η πρόσβαση είναι δυνατή σχεδόν σε κάθε περιοχή του νησιού. Εκτός από ένα ικανοποιητικό δίκτυο αμαξιτών δρόμων, υπάρχουν δεκάδες μονοπάτια που οδηγούν σε κάθε γωνιά του νησιού. Ακόμη και όταν τα μονοπάτια δεν είναι ευδιάκριτα, η προσπέλαση είναι δυνατή μέσα από τις «τάβλες», τις αναβαθμίδες που σκεπάζουν σχεδόν όλο το νησί, κληρονομιά της εντατικής αγροτικής καλλιέργειας των προηγούμενων αιώνων που διήρκεσε ως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ακτές
Η μορφολογία των ακτών του νησιού εξαρτάται άμεσα από το είδος των πετρωμάτων που τις αποτελούν. Σχεδόν όλες οι δυτικές και νοτιοανατολικές ακτές είναι πολύ απότομες, καθώς οι συμπαγείς λάβες ακουμπούν στη θάλασσα. Οι βόρειες και ανατολικές ακτές είναι ομαλές με αρκετούς ορμίσκους με αμμουδιά. Στις νότιες ακτές εναλλάσσονται μικροί όρμοι (Αυλάκι, Αγία Ειρήνη, Λευκός) με απότομες ακτές.
Ύδρευση
Το νησί δεν διαθέτει αποθέματα πόσιμου νερού, καθώς οι βροχοπτώσεις είναι ελάχιστες (λιγότερο από 50 εκατοστά ανά έτος) και άφθονο το θερμό υπόγειο νερό, που με τα διαλυμένα σε αυτό άλατα μολύνει το λιγοστό μετεωρικό που κυκλοφορεί στις ρωγμές και τους πόρους των ηφαιστιτών. Η μοναδική πηγή πόσιμου νερού του νησιού βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές του, κοντά στο μοναστήρι της Παναγιάς Κυράς, και το νερό που παρέχει είναι ελάχιστο. Οι στέρνες, με τη συλλογή του βρόχινου νερού, έλυναν το πρόβλημα της ύδρευσης στο παρελθόν. Όλα τα σπίτια του νησιού διατηρούν και συντηρούν ακόμη τις παλιές στέρνες όπου συλλέγουν το βρόχινο νερό. Μια μοντέρνα μονάδα αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού με τη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης μετριάζει το πρόβλημα της ύδρευσης του νησιού σήμερα.
